ЖЫВIЦА Дзỉўны водар сасновага бору У чароўны той чэрвеньскỉ дзень, Дзе жывая лясная прастора, I гаючы ў зеленỉ цень. Прыпеў: Зноў з жыццём параўнаю жывỉцу, Шчасця з ласкай ўсỉм папрашу, Нỉбы ў спёку сустрэну крынỉцу Наталỉць каб жаданнем душу. Вось скацỉлася кропля жывỉцы, Яркай кропляй ляжыць на зямлỉ. Побач чырванню ззяюць сунỉцы, Каб ỉх разам убачыць змаглỉ. Ператворыцца з часам жывỉца У бурштынавы камень красы. Ёй ў новым жыццỉ нарадзỉцца, Скарбам ззяння чысцюткай расы. Дзякуй Богу за гэткае цуда – Сэнс знаходзỉцца сэрцу каб бỉцца, I нỉколỉ ў жыццỉ не забуду Блакỉт неба скрозь з пахам жывỉцы. 17.02.2018 | 
Положение о Клубе
Сделать стартовой
