ШЛЕМ У люты час крывавай сечы Шлем долу ўпаў ỉ пакацỉўся… Тады ỉ страцỉў воя плечы. Прыпомнỉць цяжка, хто тут бỉўся? Кацỉўся шем з высокай кручы, А гаспадар не азỉрнуўся – У вечным сне заплюшчыў вочы, Нỉбыта нечым захлынуўся. Шлем ведаў думкỉ ỉ жаданнỉ, I шлях свайго гаспадара, Быў разам з рання да змяркання… Ды разлучыцца ỉм пара. Шлем часам тым звалỉўся ў рэчку, Вады жаданае напỉўся. З намерам схованкỉ навечнай У вỉру глыбокỉм утапỉўся. На дне прыпомнỉў ўсе паходы У пошуках надзеỉ шчасця, За волю роднага народа, Што ворагỉ хацелỉ ўкрасцỉ. Чакаў у пясочку шмат стагоддзяў, Яны плылỉ з вадою разам, I Нехта вырашыў, што годзе… Вярнуцца можна добрым часам. ************************ Стаỉць дзяржава за народам, А ваярам навекỉ слава! Адказ прыймỉ, што стане потым, – У старадаўнỉм шлеме справа! 18.08.2019 | 
Положение о Клубе
Сделать стартовой
