ПАЛЯВЫЯ ДАРОГI Няма каму хадзỉць па тых дарогах, Дзе навокал каласỉцца жыта. Цỉ не дарэмны нудныя трывогỉ, Калỉ дарогỉ праз палỉ забыты? Вялỉ дакладна з вёсачкỉ да вёскỉ, Там дзецỉ беглỉ шпарка басанож, Раслỉ абапал стромкỉя бярозкỉ… Сябе дарэмным успамỉнам не трывож! Дзе землякỉ падзелỉся за часам? Дазнацца без дарогỉ немагчыма… Дарогỉ даравалỉ жыццё разам, Ды зараз позỉрк ỉншымỉ вачыма. Шляхỉ зрабỉлỉ з чорнага асфальту, Магчыма хутка ехаць, час такỉ, Не калацỉцца ỉ пазбегнуць гвалту, Але цỉ ўбачыш у жыце васỉлькỉ? 27.08.2019 |